ما چاره عالمیم و بی چاره تو*

نمی دونم چه کنم :-(

یعنی الان نگاه کردم و دیدم اوووووووووه دوشنبه پست وبلاگ ننوشتم :-|

یعنی چهارشنبه بیدار شدم، مک بوک نازنینم بوت نشد و بعد از کلی back up گیری و restore، هر راه حلی که می شد را تست کردم، ولی در حال حاضر یا اندروید استودیو به موبایل وصل نمیشه، یا وصل میشه، پروژه build نمیشه :-|

یعنی چه خوب که فردا جمعه است، شاید یه راه دیگه ای به ذهنم رسید... 

دعا می کنید برام؟ :-(

به مامان میگم: بابا قند شکن داره ها، هر روز داره تو تلگرام پست میذاره...

میگه: نه دختر، پرسیدم ازش، میگه یه اپ دارم، اگه خرگوش بدود تلگرام میاد، بایستد، نمیره تو :-|

با تشکر از عزیزان برادر برای آشنایی پدربزرگ ها و مادربزرگ ها در گستره سنی ۶٠ و ٧٠ سال با مفهوم پشت درهای بسته :-/

قلی خان، خان نبود، دزد بود...

یکی از درخشان ترین دیالوگ های سریال روزی روزگاری که مدام توی سرم تکرار می شود...

به صابر میگم: دقت کردی لیلی، هر سال شب یلدا، دقیقا شش ماه از اون سال رو گذرونده*؟ می تونستیم به این مناسبت اسمش رو بذاریم یلدا** حتی :دی

میگه: می تونستیم بذاریم یلداف، یعنی دافِ یل :-))))

* لیلی متولد سی خرداد است :-)

** از آن رو که سی خرداد در نیم کره جنوبی بلندترین شب سال می شود تقریباً :-)

می فرمایند شبکه های مجازی قطع است، 

گوشی رو بر می دارم، رفرش می کنم برای بار چندم، خبری نیست!

احساس می کنم اینترنت قطعه.... در این حد :-|

یکی از آشناها خارج کشور می گفت: 

شماها الان در تهران حسابی هیجان-زده اید، یکی در میان:

زلزله،  تعطیلی آلودگی هوا، تظاهرات :-|

این حجم از هیجان هیچ جا رایگان نیست :-/